De nieuwe televisieserie ‘De Ring’ is alweer een tijdje geleden gestart. Ik ben Nederlands series gaan waarderen, maar dat kwam pas na ‘de Luizenmoeder’ waarvan ik tot mijn schande, want heel Nederland keek immers, geen enkele aflevering heb gezien. Dat het hilarisch moest zijn, hoorde ik wel om me heen. Maar dat zette me er niet toe aan om te gaan kijken.
Ik mis wel vaker populaire televisie, zoals ‘Wie is de Mol’, ook zo’n kaskraker waarvan ik pas enkele jaren geleden eens een seizoen heb gevolgd. Het bleef bij dat ene seizoen, en de ‘Moltalk’ was me veel teveel Mol. Hetzelfde geldt voor het Perfecte plaatje, gevolgd vanwege mijn eigen fotografie aspiraties, maar mee genokt omdat ik nu eenmaal weinig geïnteresseerd ben in het doen en laten van BN’rs.
‘De Ring’ dus. Wat was ik aangenaam verrast toen ik hoorde dat de hoofdfiguur Hanna heet. Eindelijk eens een serie in de lange geschiedenis van de Nederlandse films en series waarin de hoofdfiguur geen Anne of Anna heet. Maar al gauw begreep ik dat ik het verkeerd had verstaan. Het hoofdpersonage heet wel degelijk Anna.
Is het u weleens opgevallen dat de hoofdfiguur in een Nederlandse productie vrijwel altijd Anne of Anna heet?
Ik vraag me af: ik ben toch niet de enige die dat opmerkt?
En ik probeer me in te denken: als schrijver wil je toch zo origineel mogelijk zijn? Als filmmaker wil je toch boven het maaiveld uitsteken? En is het geen huiswerk voor de makers om zoveel mogelijk Nederlands producties te bekijken en te bestuderen? Waarom dan toch steeds die naam?
Ik kan slechts één beredenering maken:
De producenten willen naar het buitenland! Net zoals Nederlandse bestsellers worden vertaald en afgezet in het buitenland, zo willen zij dat hun productie ondertiteld en en verkocht wordt, het liefst in Amerika natuurlijk. En Anne is nu eenmaal de bekendste Hollandse naam, herkenbaar en daarom misschien heel goed voor de commercie.
En daarom voor de zoveelste keer heet de hoofdpersoon in de nieuwste Nederlands televisieserie Anna.
Donderdagavond was ik nog niet slaperig genoeg en ik dacht: kom laat ik een stukje talkshow kijken. Het was alweer even geleden, talkshowmoe als ik ben geworden door de jaren heen en ik liet Jeroen Pauw binnen in mijn huiskamer. Katja Schuurman was bij hem te gast en ik bespeurde bij de ouder en kalender wordende presentator lichtelijke nervositeit bij de aanblik van de vrouw die ooit de schoonste van het land genoemd werd en ik vroeg me af wat ze te vertellen had.
Welnu, de dame is te zien in een nieuwe Nederlandse film. Zoals altijd lachte ze haar witte perfecte gebit bloot, schudde haar weelderige krullen en maakte ons gepeupel deelgenoot van de naam van de hoofdpersoon.
U raad het al…
Ik heb de televisie maar uitgezet.